the everlasting me

This is my life.

fredag, mars 10, 2006

JAG HATAR DIG!

Nu är det slugiltigt.
Jag hatar dig. Jag ångrar att jag träfafde dig. Jag ångrade att vi blev ihop och jag ångrar allt vi någonsin gjort. Tänk vad jävla bra man skulle må ifall inget hade hänt. Då skulle jag haft mitt liv och du skulle ha dit.

Jag känner mig så jävla sårad över att du inte skrivit eller ringt över att du ska ditt jävla musikaluppträdande nästa helg. Det känns så jävla tråkigt.
Jag har igentligen inget att vara sårad över för vill du inte ha mig där så vill du itne det. Men vi har pratat hela tiden om att jag skulle komma och se dig. MEN JAG HATAR DIG ENDÅ!
DIN JÄVLA SKITSTÖVEL! Fan för dig, fan för hela dig ditt jävla vider!

Jag vill ha tillbaka den där jävla boken så jag kan bränna upp den.
Det betyder ingenting längre. Jag funderar på att skicka tillbaka alla jävla brev och grejer jag fått av dig. Jag vill bara riva sönder allt!
JAG HATAR DIG!
Jag orkar inte gråta över dig längre. Jag orkar inte.
Jag orkar inte ligga sömnlös varenda jävla eviga natt och undra ifall du tänker på mig, eller vilka du knullar med eller vadfan du gör.
Jag orkar inte förstöra mitt liv på grund av dig!
Försvinn!